'Je kunt je eigen hallo-lijn nu altijd bij je dragen', zo kondigt een krantenartikel uit 1912 de Vest-Pocket Telephone aan: een draagbaar telefoontoestel dat je onderweg aan het reguliere telefoonnet aan kon sluiten en vervolgens in staat stelde om iemand op te bellen.  Nadeel van het systeem was natuurlijk wel dat je afhankelijk was van de beschikbaarheid van een telefooncontact. Maar in het drukke Berlijn van die tijd kon je op elke straathoek wel een aansluiting vinden, volgens het artikel. Daardoor was de Pocket Telephone ook een ideale oplossing om snel hulpdiensten te bereiken in geval van nood. Het gemis aan privacy door het gebrek van een telefooncel om je heen was eenvoudig op te lossen door met gedempte stem te converseren: daarvoor was de microfoon gevoelig genoeg. En wie zich even terug wilde trekken in de rust van het park kon ook daar terecht met zijn Pocket Telephone: zelfs sommige bomen waren voorzien van een aansluiting. (bron: Library of Congress)