Dankzij apps als Instagram kan iedereen semi-artistieke foto's nemen, mede dankzij de ingebouwde filters die ook van saaie kiekjes een spannende foto maken. Ook zijn er talloze apps voor panoramafotografie en het maken van 3D foto's. Maar eigenlijk is er niets nieuws onder de zon: de Compass Camera uit 1938 bood al deze mogelijkheden ook al, in een behuizing ter grootte van een pakje sigaretten. Als je het over fotografie in de eerste helft van de vorige eeuw hebt dan denk je al snel aan van die mannen die - onder het doek van een grote camera en met een dosis flitspoeder binnen handbereik - bijzonder veel moeite deden om de mensen voor zich op de gevoelige plaat vast te leggen. 'Fotograaf zijn' was toen nog een beroep, geen hobby. De Compass Camera die eind jaren '30 van de vorige eeuw op de markt kwam bewijst het tegendeel. "De laatste wetenschappelijke ontwikkelingen zijn in deze miniatuurcamera verwerkt. Gebouwd als een horloge: net zo eenvoudig in gebruik", stond in de folder van de fabrikant te lezen. Die vergelijking komt niet helemaal uit de lucht vallen, aangezien Jaeger LeCoultre van oudsher een Zwitserse horlogefabrikant is. Ondanks het kleine formaat - de Compass Camera paste in de palm van je hand - was de camera voorzien van een uitklapbaar oculair, belichtings- en afstandmeter, en ingebouwde filters waarmee de fotograaf al tijdens de opname een extra dimensie aan de foto kon meegeven. Bovendien was het mogelijk om door middel van enkele accessoires stereoscopische en panorama-foto's te maken. In totaal werden er 4.000 exemplaren van de miniatuurcamera gemaakt. De camera kon niet alleen met de toen nog gebruikelijke glasplaten overweg: dankzij een opzetstukje kon de Compass ook met 35 mm film overweg.